بررسی رابطه مهارت های حرکتی با پیشرفت خواندن و ریاضی در پسران پایه پنجم شهر شوش

چکیده: هدف:این پژوهش با هدف بررسی رابطه مهارت های حرکتی با پیشرفت خواندن وریاضی در پسران پایه پنجم انجام گرفت.روش: روش تحقیق حاضر ،علی –مقایسه ای است وجامعه آماری آن را تمام دانش آموزان پسر پایه پنجم شهر شوش در سال تحصیلی 90-89 تشکیل داده است. بدین منظور60نفر از دانش آموزان پسر پایه پنجم شهرشوش که در سال تحصیلی 90-89مشغول به تحصیل بودند به عنوانن نمونه آماری انتخاب شدند . برای انتخاب دانش آموزانی که نمرات نوبت اول آنهادر دروس خواندن وریاضی بیشتر از18بوده از روش تصافی ساده(15 نفر در درس خواند و15 نفر در درس ریاضی) وبرای انتخاب دانش آموزانی که نمرات نوبت اول آنهادر همین دروس کمتر از 13 بوده(15 نفر در درس خواندن و15 نفر در درس ریاضی) ازروش نمونه گیری در دسترس بهره گرفته شده است.روش جمع آوری داده ها وابزار های آن :پس از انتخاب آزمودنیها، ازآزمون رشدی- حرکتی لینکلن-اوزرتسکی برای ارزیابی مهارت های حرکتی آنها ، استفاده شده است .روش آماری :داده های بدست آمده از این آزمون با استفاده ازضریب همبستگی پیرسون وآزمون t مستقل مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته های این پژوهش نشان دادبین مهارت های حرکتی وپیشرفت خواندن وریاضی در پسران پایه پنجم همبستگی مثبت ومعناداری وجود دارد.همچنین بین مهارت های حرکتی دانش آموزان قوی در دروس خواندن وریاضی ودانش آموزان ضعیف درهمین دروس تفاوت معنادار آماری وجود دارد. نتیجه گیری:نتیجه کلی این تحقیق نشان می دهد دانش آموزانی که در خواندن وریاضی نمرات بالایی گرقته اند از مهارت های حرکتی بالاتری برخوردار هستند و دانش آموزانی که در خواندن وریاضی نمرات پایینی گرفته انداز مهارت های حرکتی پایینتری برخوردار هستند.پیشنهاد:با توجه به اینکه مهارت های حرکتی رابطه مستقیمی باپیشرفت تحصیلی دارد.بابررسی این یافته ها می توان پیشنهاد کرد برای افزایش پیشرفت خواندن وریاضی دانش آموزان پایه پنجم باید مهارت های حرکتی آنان بهبود یابد. واژه های کلیدی:مهارت های حرکتی،دانش آموزان قوی،دانش آموزان ضعیف، ،پیشرفت خواندن،پیشرفت ریاضی